با شروع فصل گرما نوبت ورود میوه‌های خوشمزه تابستانی فرا رسیده است. یکی از این میوه‌های خوش‌طعم و خوش‌بو زردآلو است که بسیاری ما هسته آن را دور می‌اندازیم. اطمینان دارم پس از خواندن این گزارش دیگر هسته آن را دور نخواهید انداخت!
به گزارش جام جم سرا، آن شخصی که خواص هسته زردآلو در نابودی سلول‌های سرطانی را کشف کرد، می‌گوید که صحبت‌هایش را از زبان هیچ پزشکی نخواهید شنید؛ کمتر کسی می‌داند که هسته زردآلو حاوی ترکیبات طبیعی است که در پیشگیری و نابودی سلول‌های سرطانی موثر عمل می‌کند: ویتامین B17 که با نام «آمیگدالین» نیز شناخته می‌شود.
این ویتامین در هسته زردآلو متمرکز شده که اغلب دور انداخته می‌شود. البته ما قصد داریم در مورد خواص ضد سرطانی هسته زردآلو کمی بیشتر به شما اطلاعات دهیم.
دشمن شماره یک سلول‌های سرطانی
هسته زردآلو می‌تواند از تشکیل سلول‌های سرطانی در بدن پیشگیری کند. این نکته را ادوارد گریفین، 30 سال پیش در کتاب «جهان عاری از سرطان» نوشت. او می‌گوید که این حقیقت به دلیل سود مالی فراوان ناشی از درمان سرطان مخفی نگه داشته شده بود.
گریفین همچنین می‌گوید که سرطان به دلیل اختلالات متابولیسمی بدن ایجاد می‌شود، چرا که خودش نیز از اساس مربوط به کارکرد متابولیسم بدن است. از سوی دیگر، عدم تعادل در متابولیسم بدن خود می‌تواند ناشی از عدم تعادل در مواد معدنی و ویتامین‌ها باشد. در این صورت، بدن فاقد مواد مغذی کافی برای کارکرد مناسب خواهد بود.
شرکت‌های تولید کننده داروهای سرطان سالانه بیش از 200 میلیارد دلار سود کسب می‌کنند. بنابراین طبیعی است که آنها برخی از حقایق را از عموم مردم پنهان کنند. هسته زردآلو به دلیل دارا بودن مقادیر فراوان ویتامین B17 می‌تواند به خوبی مانع تشکیل سلول‌های سرطانی در بدن و همچنین تقویت دستگاه ایمنی باشد.
ترکیبات موجود در هسته زردآلو
پژوهشی بر روی قوم «هونزا» در هیمالیا نشان می‌دهد که آنها به دلیل مصرف بالای هسته زردآلو هیچیک به سرطان مبتلا نشده‌اند. علاوه بر آن، دکتر ارنست کربز در پژوهشی در سال 1952 میلادی به این نتیجه دست یافت که متراکم‌ترین محصول برای مصرف ویتامین B17، هسته زردآلو است.
هسته زردآلو حاوی چهار ترکیب است: دو ترکیب گلوکز، یک بنزآلدهید و یک سیانور. البته مورد آخر نباید شما را نگران کند، زیرا یک ماده به تنهایی دارای آثار مخربی که هنگام ترکیب شدن به دست می‌آورد را دارا نیست.
ویتامین B17 و تاثیر سمی گزینشی
به محض ورود ویتامین B17 به داخل بدن، توسط آنزیم رودانیز تفکیک می‌شود. در همین حین ویتامین B17، بنزآلدهید و هیدروژن سیانید را به دو محصول فرعی تبدیل می‌کند: تیوسیانات و بنزوئیک اسید.
این ترکیبات برای تغذیه سلول‌های سالم بسیار کاربرد دارند و شرایط متابولیک مربوط به تولید ویتامین B12 در بدن را مهیا می‌کنند. بدن خودش مواد اضافی تولید شده را از طریق ادرار دفع می‌کند. از این رو، ویتامین B17تنها 80 دقیقه در بدن باقی می‌ماند، چرا که به سرعت توسط آنزیم رودانیز تجزیه می‌شود.
از طرف دیگر اما وقتی ویتامین B17 بر روی سلول‌های سرطانی می‌نشیند، اثرش از بین نمی‌رود زیرا این سلول‌ها فاقد آنزیم رودانیز هستند. علاوه بر آن، ترکیب ویتامین B17 با بتاگلوکوزاید موجب بروز واکنش شیمیایی قدرتمندی می‌شود که با ترکیب بنزآلدهید و هیدروژن سیانید می‌تواند سمی را درست کند که هدفش نابودی سلول‌های سرطانی است.
این فرآیند «تاثیر سمی گزینشی» نامیده می‌شود که در آن فقط سلول‌های سرطانی نابود می‌شوند. گرچه سرطان از طریق مصرف انواع دخانیات، غذاها و حتی نور خورشید می‌تواند شکل بگیرد، اما دکتر کربز بر این باور بود که سرطان در صورت کمبود ویتامین B17 در بدن ایجاد می‌شود.
میزان مورد نیاز
ادوارد گریفین در کتابش توصیه کرده روزانه بین 5 تا 7 هسته زردآلو مصرف شود و اگر به سرطان مبتلا هستید این مقدار را تا دو یا سه برابر افزایش دهید. به این نکته توجه کنید که ویتامین B17 در آب حل شده و غیر سمی است، اما مصرف اضافی آن موجب حالت تهوع خواهد شد. گفتنی است بر اساس پژوهش‌های انجام شده از مصرف قند در دوران درمان سرطان تا جای ممکن اجتناب کنید.
منبع: فرادید