اسکلروز مولتيپل(MS)، که در انگليسي disseminated sclerosis و در فرانسوي sclerose enplaques ناميده مي شود، در بين آسيب پذيرترين بيماريهاي عصبي است و از نظر دوره بيماري (مزمن بودن)، شيوع و تمايل آن براي حمله کردن به بالغين از مهمترين بيماريها است. شروع اين بيماري معمولا در مرحله سوم يا چهارم زندگي است و تقريبا زنان 3 برابر مردان مبتلا مي شوند.
از نظر کلينيکيMS از طريق از بين بردن پوشش عصبي (ميلين) به عصب بينايي، نخاع و مغز آسيب مي رساند. تظاهرات باليني مختلفي دارد که مي توان به: ضعف دستگاه حرکتي، احساس درد سوزني، اختلال در ديد، دوبيني، حرکت غيرارادي چشم، اختلال در فهم کلمات، لرزش، عدم تعادل، اختلال در حسهاي عمقي، اختلال در دفع ادرار، فلج قسمتي از اندام تحتاني و تغيير در پاسخهاي عاطفي، اشاره کرد.ممکن است در شروع بيماري MS، تشخيص نامشخص باشد اما به تدريج که ميلين اعصاب را از بين مي برد و يا عود مي کند، تشخيص بيماري کامل مي شود.تشخيص از بين رفتن و تحليل رفتن مغز با MRI قابل تشخيص است.علت اصلي به تأخير افتادن تشخيص، دوره پنهاني طولاني بيماري است که حدود 1 تا 10 سال يا بيشتر طول مي کشد.معمولا بيمار تا حدود 30 سال پس از شروع بيماري زنده مي ماند و عده کمي در همان ابتدا تلف مي شوند. در ابتدا بيمار تقريبا" هيچ گونه علائم پزشکي ندارد اما پس از گذشت چند سال، بيماري بروز مي کند. هنوز علت اين بيماري مهلک شناخته نشده است! اما نظريه هايي براي پيدايش MS ارائه شده است. يکي از قويترين اين نظريه ها اين است که يک عفونت ويروسي در دوران کودکي يا مرحله بلوغ باعث اين بيماري مي شود. ويروسي که تا کنون بر آن تأکيد شده است، ويروس تبخال انساني(HHV6) مي باشد. البته ژنتيک را هم در اين ميان دخيل مي دانند.
بيماري MS در مرحله اوليه عود با بهبودي کامل يا تقريباگ کامل همراه است.
اغلب جهت درمان بيماري MS از داروهاي کورتيکواستروئيد مثل ACTH و پردنيزون استفاده مي شود. معمولي ترين استراتژي تجويز داخل وريدي متيل پردنيزون به مدت 3 تا 4 روز است که معمولا" به خوبي مؤثر مي باشد، از زمان کاهش نشانه هاي بيماري، اين دارو به صورت خوراکي مصرف مي شود. در صورت پاسخ ندادن به اين درمان و عود مجدد، ممکن است تغيير پلاسماي خون مؤثر واقع شود. اخيرا با معرفي چهار روش اصلاحي، غذا و تجويز دارو از طرف(FDA) به طور نسبتا وسيعي درمانهايي جهت بهبودي و درمان MS به عمل آمده است.